Forgesi solece

 Lo siguiente lo escuché en una película, aunque lo modifiqué un poco:

"Oni ne amas la vivon mem; oni amas lokojn, manĝaĵojn, homojn, muzikon, ideojn, memorojn. Kaj foje vi renkontas iun kiu bezonas ĉiun amon, kiun vi havas por doni; kaj se vi perdas tiun, ŝajnas al vi, ke ĉio alia ankaŭ malaperos, sed ĉio alia daŭre ekzistas.

Iu diris: "Vi povas sopiri nur unu homon, kvankam se vi estas ĉirkaŭita de multaj aliaj, tiuj aliaj estas kiel figuroj; ili nebuligas vian vidon, estas sensignifa amaso; ili estas malkonvena distraĵo. Tiel vi serĉas forgesi solece, sed la soleco nur velkigas vin."

Explicación:

El texto explora la naturaleza del amor y la pérdida. Argumenta que a menudo amamos cosas específicas (lugares, personas, etc.) más que la vida en sí misma. Cuando perdemos a alguien muy querido, puede parecer que todo lo demás pierde sentido, pero en realidad la vida continúa.

Luego, cita la idea de que a pesar de que podemos estar rodeados de muchas personas, solo una puede ocupar un lugar especial en nuestro corazón. Las demás personas, aunque presentes, pueden parecer figuras borrosas o distracciones cuando estamos anhelando a esa persona única. Sin embargo, la soledad tampoco es la solución, ya que puede llevar a la tristeza y al decaimiento.